Sunday, April 17, 2005

સ્તુતિ



પ્રભો ! અન્તર્યામી ! જીવન જીવના ! દીનશરણ !
પિતા ! માતા ! બંધુ ! અનુપમ સખા ! હિતકરણ !
પ્રભા કીર્તિ, કાંન્તિ, ધન, વિભવ - સર્વસ્વ જનના !
નમુ છું, વંદું છું, વિમલમુખ સ્વામી જગતના !

પિતા છે એકાકી જડ દકલ ને ચેતન તણો,
ગુરુ છે, મોટો છે, જનકુલ તણો પૂજ્ય તું ઘણો :
ત્રણે લોકે, દેવા ! નથી તુજ સમો અન્ય, ન થશે,
વિભુરાયા ! તું થી અધિક પછી તો કોણ જ હશે ?

વસે બ્રહ્ભાંડોમા, અમ ઉર વિશે વાસ વસતો,
તું આઘેમાં આઘે, પણ સમીપમાં નિત્ય હસતો,
નમું આત્મા ઢળી, નમન લળતી દેહ નમજો,
નમું કોટી વારે, વળી પ્રભુ ! નમસ્કાર જ હજો.

અસત્યો માંહીથી પ્રભુ ! પરમ સત્યે તું લઈ જા;
ઊંડા અંધારેથી પ્રભુ ! પરમ તેજે તું લઈ જા;
મહા મૃત્યુમાંથી અમૃત સમીપે નાથ ! લઈ જા.
તું હીઃઓ હું છું તો તુજ દરસનાં દાન દઈ જા.

-ન્હાનાલાલ ("કેટલાંક કાવ્યો 2") (Nhanalal)


3 comments:

Anonymous said...

very good prayer...I remember we used to sing this as part of our school prayer.

Manish

Anonymous said...

my daily prarthana.I like this very much.

top canadian online gambling echeck bonus said...

And it can be paraphrased?