કવિ શ્રી રાજેન્દ્ર શુક્લ દ્ધારા આ ગઝલમાં મારા-તારાનો ભેદ છોડીને ઉદાર અને નિર્લોભિ બનવાની વાત ખૂબ જ સરળ રીતે રજૂ કરવામા આવી છે. વાંચકમિત્રોને કદાચ ખબર નહિ હોય, પણ આ જ બ્લોગનાં વાંચક અને કવિ પંચમ શુક્લ તેઓના ભત્રીજા છે. પંચમ શુક્લ પોતે અત્યારે લંડનમાં છે, અને ગુજરાતી ભાષા પર તેમનુ પ્રભુત્વ કાબિલેતારીફ છે. તેમણે પોતે પણ પ્રત્યાયન નામક ગુજરાતી બ્લોગ શરૂ કરેલ છે. પંચમભાઈ આશા રાખુ કે તમને આ ગઝલ વાંચવાની મજા આવશે.
લે, આ મને ગમ્યું તે મારું
પણ જો તને ગમે તો તારું !
મારું, તારું ને ગમવું પણ,
લાવ, લાવ કરિયેં સહિયારું !
તું જીતે ને થાઉં ખુશી હું,
લેને, ફરી ફરીને હારું !
ઈટ્ટા-કિટ્ટા એક ઘડીના,
બાકી સઘળું પ્યારુંપ્યારું !
હસિયેં રમિયેં મીઠું લાગે,
થૂ, આંસુ તો લાગે ખારું !
ગીત હોય તો શીદ અબોલા,
તું ઝીલી લે, હું લલકારું !
રમિયેં ત્યાં લગ હોય રમકડું
મોજ મહીં શું મારું-તારું !
-રાજેન્દ્ર શુક્લ (Rajendra Shukla)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Are you by any chance writing down the poems which were in the syllabus of Gujarat State text books, because most of them I have learnt in school.
The poet of this poem, Shri Rajendra Shukla, stays just few houses away from mine, and he has even helped me in my Youth Festival for Poetry Recitation!!
Post a Comment